Żeby ludzie myśleli, że Układ Warszawski był głupi i zły, puszczono w świat szkalującą propagandę. Żeby ludzie myśleli, że Rosja to samo zło, puszczono w świat szkalującą propagandę. Żeby ludzie w krajach pokomunistycznych myśleli, że Zachód to sojusznik, podziało się wiele złego, a jednocześnie „szczekacze” sugerowali, że autorstwo jest rosyjskie. Żeby ludzie w krajach pokomunistycznych myśleli, że głupi politycy to norma światowa, zachodni politycy zaczęli odgrywać głupów. Dzieje się coś, ale tak, żeby wyglądało, że dzieje się coś innego. Czy to nie jest zanadto męczące? Po co się tak męczyć?
To nie jest kapitalizm
Państwo powinno być stabilne. Niekoniecznie bogate, ale stabilne. W tym celu wszystkie grupy społeczne powinny mieć zagwarantowane prawa. W państwie jedni pracują inni nie. Nie pracują na przykład dzieci, matki wychowujące małe dzieci, ludzie starzy, niepełnosprawni, bezrobotni itd. Ci, którzy pracują, zapełniają budżet państwowy. Ci, którzy nie pracują, powinni otrzymywać świadczenia pieniężne z państwowego budżetu. Powinni je otrzymywać z urzędu i mieć ustawowo zagwarantowane prawa do stałego, comiesięcznego otrzymywania pieniędzy. A jak jest w Polsce teraz? Teraz prawa do otrzymywania państwowych pieniędzy przyznaje Opieka Społeczna. Opieka Społeczna to gigantyczna organizacja, pożerająca gigantyczne koszty. Zatrudnia przeogromną rzeszę pracowników, zużywa niewyobrażalną ilość papieru, materiałów biurowych i wyposażenia swoich biur. Gdyby te pieniądze, które pochłania Opieka Społeczna, pozostały w państwowym budżecie, o tyle więcej otrzymywałyby należnych świadczeń osoby niepracujące.
Ponadto powinien być ustawowo ustalony limit, poniżej którego każdemu żyjącemu w niedostatku obywatelowi Polski należałoby się comiesięczne świadczenie, którego wysokość ustalano by też ustawowo. A jak jest w Polsce teraz? Teraz urzędniczki (urzędnicy) badają każdorazowo, bywa że co miesiąc, czy danej osobie należy się pomoc z Opieki, czy nie. W tym celu istnieje cała skomplikowana procedura, pochłaniająca ogrom papieru, koszty dojazdu urzędniczki i inne koszty.
Opieka Społeczna działa jak maszynka do mielenia państwowego budżetu. To struktura dywersyjna. Koń Trojański podstępnie wyniszczający nasz kraj.
„Ukraina przegrała. Ukraina jest skończona.” [video]
„Prawda o Ukrainie – Lara Logan” [video]
A nasze media wciąż w epoce kamienia łupanego.
Nancy Pelosi na Tajwanie
Pelosi, która przyleciała niezapowiedzianie do Tajpej we wtorek późnym wieczorem, rozpoczęła program w środę od wizyty w Juanie Legislacyjnym. W imieniu USA wyraziła tam uznanie dla Tajwanu „za to, że jest jednym z najbardziej wolnych społeczeństw na świecie” i podkreśliła potrzebę dalszego zacieśniania współpracy pomiędzy kongresem a parlamentem w USA i na Tajwanie. /…/
Pelosi spotkała się z prezydent Tsai w pałacu prezydenckim, gdzie zostało jej wręczone najwyższe tajwańskie odznaczenie cywilne – Order Przyjaznych Chmur I klasy. Szefowa Izby Reprezentantów wskazała, że „determinacja USA, by chronić demokrację, tutaj, na Tajwanie i na całym świecie pozostaje niewzruszona”. Pelosi i Tsai wzięły udział w lunchu razem z wysokimi rangą przedstawicielami rządu i członkami amerykańskiej delegacji.
Nancy Pelosi zapowiada współpracę z Tajwanem
Według informacji przekazanych przez parlamentarzystę Demokratycznej Partii Postępowej Ker Chien-minga, Pelosi rozmawiała również z założycielem największego światowego producenta podzespołów elektronicznych TSMC (Taiwan Semiconductor Manufacturing Co. Ltd) Markiem Liu. /…/
Tuż przed wylotem amerykańska delegacja udała się do Parku Pamięci Białego Terroru Jinmei, powstałym na terenach byłego więzienia, gdzie władze Kuomintangu przetrzymywały w latach 70. i 80. członków demokratycznej opozycji. Rozmawiała tam z aktywistami, m.in. z ujgurskim dysydentem i jedną z czołowych postaci protestów na placu Tiananmen w 1989 roku, Wu’er Kaixim, oraz przetrzymywanym przez pięć lat w Chinach tajwańskim prodemokratycznym aktywistą Lee Ming-che.
Nancy Pelosi zapowiada współpracę z Tajwanem
Gdyby USA faktycznie broniły demokracji na Tajwanie i na całym świecie, to pani Pelosi powinna zapytać zwykłych ludzi, czy chcą takiej wolności, jaka panuje na Tajwanie teraz. Powinna zapytać, jak żyje się zwykłym ludziom. Uznawanie woli wielkich polityków i wielkich biznesmenów, z pominięciem zdania zwykłych obywateli, to nie jest demokracja. To jest tylko uznawanie woli wielkich. Gdziekolwiek w świecie Stany Zjednoczone ingerują, to zawsze ignorują los ludności – los i zdanie zwykłych obywateli. Na to jest chora amerykańska polityka zagraniczna. My, zwykli ludzie, odczuwamy to boleśnie. Amerykańska polityka zagraniczna jest sprawcą niewyobrażalnych tragedii zwykłych obywateli. Spowodowała kryzys całej ludzkości.
Rachunek
za działalność solidarnościowo-niepodległościową, w ramach „Solidarności” i KPN-u, w okresie od 1980 r. do 13 grudnia 1981 r.
- udział w wiecach, strajkach, mszach
- działalność w zakładzie pracy
- narażanie zdrowia, życia i wolności osobistej
- ryzyko represji
- konsekwencje, jakich zaznałam ja i moja rodzina
- procenty za zwłokę
Razem do zapłaty: 6 000 000 zł
Związki zawodowe i mafia. Czy to reguła?
Zaginięcie Jimmy’ego Hoffy jest jedną z największych nierozwiązanych zagadek w historii USA. Był on bowiem nie tylko prawdopodobnie najpotężniejszym szefem związków zawodowych, jaki kiedykolwiek istniał w Ameryce Północnej, ale jednocześnie był głęboko zaangażowany w przestępczość zorganizowaną i został skazany na 13 lat więzienia. Oto Amerykański sen — na swój sposób.
„Jimmy Hoffa. Związkowy mafioso, którego (prawdopodobnie) zabiła sama mafia”
Metody jak z „Ojca Chrzestnego” i to ma być wielka polityka!
Film USA pt. „Nominacja” (Confirmation) 2016 r. Najpierw urzędnicy Senatu ubłagali bohaterkę filmu, by zeznała przed komisją Senatu prawdę, a gdy zeznała, sponiewierano ją najohydniejszymi obelgami i zostawiono samą.
Nie ja do Was przyszłam, lecz Wy przyszliście do mnie – taką wymowę ma treść oświadczenia wygłoszonego przez bohaterkę na wstępie przesłuchania:
Amerykański polityk: tłusty anioł dobroci ze złotym zębem (albo zegarkiem). Gdyby na tym filmie politycy nie wystąpili w garniturach i pod krawatami, wyglądaliby jak pospolity gang. To ich poziom. Tacy uczą nas demokracji!!
Abu Ghraib wiecznie żywe
Powspominajmy: „Gehenna w więzieniu Abu Ghraib” [2004 r.]
